Μέσα απ' τον πόνο του αβάσταχτου, ο τρόμος για το άγνωστο και η νοσταλγία του αδυσώπητου χορεύουν στην ηλιοκαμένη συννεφιά της ψυχής. Ο άνεμος με παίρνει μακριά λυσσομανώντας μια πνιγηρή ωδή φόβου, που δεν με τρομάζει αλλά αφήνει τα σημάδια της στους στενούς διαδρόμους του κιγκλιδωματικού αναπάντεχου. Εκεί που δεν φτάνει ο νους και κλαίει με το γοερό της κλάμα ένα γέλιο του θανάτου η λησμονιά. Εκεί περιμένω την άνοιξη μιας ζωής αγωνιώδους και αναπάντεχης που αδημονεί με μια κραυγή ανείπωτης χαράς να μου φέρει το δώρο που θα μου ταράξει το είναι: το Ice Age 4.Θέλω να ξεκαθαρίσω κάτι πριν ξεκινήσω αυτό το review-Γολγοθά. Termi σε μισώ και μισώ κι όλο τον κόσμο, γιατί ζεις κι εσύ μαζί. Αυτά... Στο story mode του Ice Age 4: Continental Drift: Arctic Games (από εδώ και στο εξής IA4CDAG – φακ δις, πιο εύκολος είναι ο κωδικός του WiFi μου) δύο αντίπαλες ομάδες ζώων παίρνουν μέρος σε μια σειρά από mini games για το ποιος θα κερδίσει ένα μάτσο φρούτα. Οι ήρωες είναι οι γνωστοί χαρακτήρες των ταινιών Ice Age. Τα mini games περιλαμβάνουν αγώνες ταχύτητας, σκι, αγώνες ταχύτητας, σκι, σφεντόνες, αγώνες ταχύτητας, σκι και βούλωμα τρύπας (το τελευταίο είναι bonus game). Μετά από κάθε αγώνισμα ανάλογα με το αν κερδίσει ή αν χάσει η ομάδα μας, εμφανίζεται και το αντίστοιχο βιντεάκι χαράς, λύπης, κλαυσίγελου. Οι σκηνές που διακόπτουν το “gameplay” του Ice Age 4: Continental Drift: Arctic Games θυμίζουν Beast Wars (το θυμάται κανείς ή προδίδω ηλικία;) με animation και γραφικά Παλαιολιθικής Εποχής, την εποχή που διαδραματίζεται και το παιχνίδι δηλαδή – Τζίζους Κράιστ Σούπερ Σταρ τι σύμπτωση! Α, και το story mode διαρκεί είκοσι λεπτά! Μπορεί και λιγότερο μιας και δεν κατάλαβα εξ αρχής ότι έπρεπε να παίζω με το motion του sixaxis και έτσι αναρωτιόμουν γιατί δεν στρίβει το μαμούθ στην οθόνη. ΕΙΚΟΣΙ ολόκληρα λεπτά! Επειδή όμως ευχόμουν να τελειώσει στα πέντε λεπτά το Ice Age 4: Continental Drift: Arctic Games τα είκοσι είναι πολλά...
Αγώνας ταχύτητας πρηνηδόν...Στο free play παίζουμε τα διαθέσιμα παιχνιδάκια με όποια σειρά θέλουμε, λες και θα καταλάβουμε διαφορά και μπορούμε να καλέσουμε και παρέα, αν βρούμε κάποιον να θέλει να κάψει εγκεφαλικά κύτταρα και να βάλει σε κίνδυνο την πνευματική του υγεία και κατ' επέκταση την ζωή μας. Το tournament mode είναι τα ίδια παιχνίδια με συμμετοχή πολλαπλών παιχτών. Ο χειρισμός είναι εξ αρχής ρυθμισμένος να παίζει με το motion του sixaxis αλλά υποστηρίζει και τους απλούς αναλογικούς. Να αναφερθώ στην ακρίβεια του; Θα το έκανα αν υπήρχε. Στην απόκριση του; Θα το έκανα αν υπήρχε. Στην ψυχαγωγία που προσφέρει; Η μόνη ψυχαγωγία που προσέφερε το συγκεκριμένο παιχνίδι είναι στους γείτονες που με έβλεπαν να βυζοτραβιέμαι καθώς αναρωτιόμουν γιατί σε μένα; Αλλά όλοι στις δύσκολες στιγμές αυτό δεν διερωτώνται; Μήπως είναι μια δοκιμασία που θα πρέπει να περάσω; Μήπως τιμωρούμαι για αμαρτίες του παρελθόντος και τώρα θα πρέπει να πικροθρηνωδώ και να αιματοστηθοδέρνομαι παίζοντας το Ice Age 4: Continental Drift: Arctic Games μέχρι να εξιλεωθώ;
Αγώνας ταχύτητας ορθίως...Το Ice Age 4: Continental Drift: Arctic Games μπαίνει στην λίστα παιχνιδιών που απαιτούν κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις για να απολαύσει κανείς. Αν το παιδί μου ζητούσε ποτέ αυτό το παιχνίδι δυο λέξεις θα ερχόταν απευθείας στο μυαλό μου ΠΙΣΣΑ ΚΑΙ ΠΟΥΠΟΥΛΑ. Τα trophies, που πετάγονται σαν αντρικά γεννητικά όργανα μετά από κάθε αγώνισμα - είτε χάσουμε, είτε κερδίσουμε, είτε σπάσουμε το χειριστήριο από οργή, είτε βάλουμε φωτιά στην κονσόλα και χορεύουμε γύρω της σαν μανιασμένοι, δεν παίζει ρόλο η απόδοση μας το trophy θα το πάρουμε – δημιουργούν αίσθημα ντροπής και αναγκάζουν τον οποιοδήποτε να παίξει αμέσως όποιο παιχνίδι βρει μπροστά του (ακόμα και το κτηνοβατικό Barbie Horse Adventures είναι καλύτερο) πριν συγχρονίσει τα trophies στο προφίλ του.
Στο Ice Age 4: Continental Drift: Arctic Games το αλησμόνητο χτες συναντιέται με το αναπάντεχο αύριο και ρίχνουν τους καρπούς τους στον Καιάδα των αναμνήσεων. Τα γραφικά σαν ψίθυροι του τίποτα αιωρούνται στο πουθενά όπως τα ουράνια σώματα του ανύπαρκτου ιδεώδους μας μονογαμικής αλήθειας. Ψίθυροι που πλαταγίζουν τα ανήλιαγα σοκάκια μιας ατέρμονης λεωφόρου ο ήχος, που θριαμβεύει στο παρόν ενός νωχελικού και ανίσχυρου μέλλοντος. Ο χειρισμός αναπάντεχος, σκληρός, απειλητικός σπρώχνει τις εμμονές του στην τρέλα του καθαρτηρίου που κοιτάζει κατάματα μια αγέλη ανήλιαγων χειριστηρίων. Και στην άκρη στέκεται το Ice Age 4: Continental Drift: Arctic Games, τρεμάμενο, ανήμπορο, αδρανές και φωνάζει δυνατά μόνο μια λέξη: Ζαμπαρακατρανέμια...
