Gamers' TV Guide

Τούρκικες σειρές, καταθλιπτικές ειδήσεις, εκπομπές που προσβάλουν την αισθητική και την νοημοσύνη. Ελληνική τηλεόραση, η όαση της πλήξης και της μιζέριας. Βέβαια για να βρούμε κάποια εκπομπή που να ασχολείται με το αγαπημένο μας χόμπι δεν θα ψάξουμε στο πρόγραμμα της TV, αλλά στο λατρεμένο διαδίκτυο. Ευτυχώς οι επιλογές είναι πολλές και για όλα τα γούστα. Σειρές, αφιερώματα, ανασκοπήσεις, ενημερωτικά δελτία κλπ, συνθέτουν ένα πλήρες “τηλεοπτικό” πρόγραμμα για κάθε ενημερωμένο-καμένο gamer!  


Ειδήσεις

 IGN Daily Fix
Τα σύντομα ημερήσια δελτία του IGN (με την απαραίτητη αισθησιακή παρουσία) μας ενημερώνουν για τις σημαντικότερες ειδήσεις της ημέρας και τα σχόλια των gamers κάτω απ' το βίντεο μας ενημερώνουν για το πόσα λιγούρια κυκλοφορούν στον κόσμο.

IG Daily
Μια πιο καμένη ειδησεογραφική ενημέρωση μας προσφέρει η ομάδα του machinima. Ο παρουσιαστής φαίνεται να είναι υπό την επήρεια τουλάχιστον δύο διαφορετικών ουσιών, πάντα σε συνδυασμό με μπύρες και ξενύχτι στο COD.
   


Σειρές

 The Online Gamer
Το στερεότυπο του online gamer που βρίζει, είναι μισογύνης, ομοφοβικός και πολλά άλλα, αρνητικά κυρίως, παρουσιάζονται στο The Online Gamer. Εννοείται ότι παίζει μόνο COD, ότι μισεί το Wii και ότι όλοι είναι noobs εκτός από εκείνον.


 Bite me
Τρεις gamers βρίσκονται αντιμέτωποι με το όνειρο πολλών... Μια zombie apocalypse! Φυσικά οι γνώσεις που έχουν αποκτήσει μέσω των video games, αλλά και των ταινιών, τους βοηθούν να επιβιώσουν.

 The New Adventures of Captain S
Όχι πολύ καλογυρισμένο και εμφανώς χαμηλού budget αλλά με μεράκι και με πολλή νοσταλγία το “The New Adventures of Captain S” μας διηγείται τις περιπέτειες του Captain S, που μπαίνοντας στον κόσμο του Mega Drive μάχεται εναντίων του κακού NES και του Game Genie.
 

The Legend of Neil
Βασισμένο στην ιστορία των παιχνιδιών “The Legend of Zelda” η σειρά μας δείχνει την πορεία του Neil καθώς εισέρχεται στον κόσμο του παιχνιδιού την ώρα που “στραγγάλιζε τον πύθωνα” και αναλαμβάνει τον ρόλο του Link. Ο Neil βέβαια είναι κάφρος και η σειρά είναι μια ευχάριστη παρωδία των παιχνιδιών!

The Guild
Μια παρέα καμένων που παίζουν ολημερίς και ολονυχτίς ένα mmorpg και μπλέκουν τα μπούτια τους, κάνει τα τελευταία χρόνια τεράστια επιτυχία κερδίζοντας πολλά βραβεία καλύτερης web series. Το ότι η Felicia Day έχει δημιουργήσει, αλλά και πρωταγωνιστεί στην σειρά παίζει ένα ρόλο. Η σειρά βρίσκεται στην 6η σεζόν και συνεχίζει ακάθεκτη την επιτυχία της.  


Άλλες σειρές:  

Game Shop
 

Mortal Kombat Legacy
 

Video Game Reunion 

Castlevania: Hymn of Blood
   

Εκπομπές

 AVGN
Ο πάντα αγαπημένος και πάντα εκνευρισμένος Angry Video Game Nerd μπορεί να ετοιμάζει την ταινία του και να έχει σταματήσει την συνεχή δημιουργία χιουμοριστικών βίντεο, αλλά γι' αυτούς που δεν τον έχουν απολαύσει, να βγουν απ' την σπηλιά τους τώρα, γιατί έχουν μπόλικο δρόμο να καλύψουν...


Extra Credits
Εκπομπή που αναλύει με σοβαρότητα και επιχειρήματα τα προβλήματα της βιομηχανίας, προσπαθώντας να επηρεάσει θετικά το μέλλον των ηλεκτρονικών παιχνιδιών, χωρίς σοβαροφάνεια αλλά με χιούμορ και καλή διάθεση.



Pop Fiction
Εκεί που οι μύθοι των video games καταρρίπτονται. Είναι οι mythbusters των ηλεκτρονικών παιχνιδιών και όποια “παραμύθια” κι αν έχετε ακούσει αυτοί θα σας πουν αν είναι μύθος ή πραγματικότητα.

Jimquisition
Ο περιβόητος Jim Sterling κάθε εβδομάδα τα χώνει προς κάθε κατεύθυνση. Τα χώνει στους παίχτες, στους δημιουργούς, στους εκδότες, στον εαυτό του. Με το κιτς ντύσιμο και τον στομφώδη λόγο, λέει τα πράγματα με το όνομα τους χωρίς φυσικά να λείπουν οι χοντράδες (pun intended)...

The Escapist : Jimquisition : Don't Charge Retail Prices For Digital Games

Ιστορικά/Αναδρομικά
Οι δύο παρακάτω εκπομπές ασχολούνται με την ιστορία των video games. Πως ξεκίνησαν τις πορείες τους, εταιρείες, παιχνίδια και κονσόλες και πως έφτασε στο σήμερα η βιομηχανία μέσα από τεχνολογικές εξελίξεις, οικονομικές δυσκολίες και καινοτομίες.

 All Your History
 

GT Retrospective
 

O Σαβουροgamer

Σκίσε μου τα βάρδουλα Capcom, άλλαξε μου τα φώτα ΕΑ, κάνε με να πω τον δεσπότη Παναγιώτη Activision, δώσε μου κι άλλο shovelware Ubisoft, χρέωσε μου τον αέρα που αναπνέω Microsoft, βγάλε κι άλλο Mario Nintendo, αφαίρεσε κι άλλες λειτουργίες απ' το PS3 Sony. Χτυπήστε με αλύπητα, μ' αρέσει! 

Θέλω DRM, DLC, online pass, κακό χειρισμό, χαμηλή AI, glitches, bugs, να ταχταρίζω ψηφιακά μωρά, να κουνάω χέρια, πόδια, γεννητικά όργανα και ότι άλλο προεξέχει για να παίξω ένα παιχνίδι και να χρειάζομαι τουλάχιστον τρία χέρια για να παίξω ταυτόχρονα με αναλογικούς, κουμπιά, shoulderbuttons και touch screen με stylus. ΘΕΛΩ ΠΟΝΟ!

Ooooh yeaaaah! 

Και τι να παίξω; Το Shadow of the Colossus όπου ένας νεκρόφιλος-παιδόφιλος προσπαθεί να αναστήσει μια ανήλικη σκοτώνοντας αθώα ζωά; Μήπως το Οkami, όπου οι μουτζούρες που έκανε ένα πεντάχρονο στα προνήπια πλακώνονται με τις μπογιές που έπεσαν στο παντελόνι μπογιατζή; Την σειρά Zelda που πρωταγωνιστεί η ξανθιά με το πράσινο μίνι και την καφέ μπότα; Το, θεός φυλάξoι, Flower με τα φύλλα και τα δέντρα να τα παίρνει ο αέρας; Ή μήπως το ICO με τον κερατά και την ανορεξικιά; ΕΛΕΟΣ. 

Δώσε μου Call of Duty με γραφικά πενταετίας και μπινελίκια online. Δώσε μου Street Fighter με τους μισούς μαχητές κλειδωμένους στο δισκάκι σε υπερκοστολογημένο Day Οne DLC. Δώσε μου single player Assassin's Creed που να μην μπορώ να παίξω χωρίς μόνιμη σύνδεση στο διαδίκτυο και συγκεκριμένα στους τρισάθλιους servers της Ubi. Δώσε μου Kinect Sports για να χτυπιέμαι σαν επιληπτικός μπροστά απ' την τηλεόραση προσπαθώντας να οδηγήσω μια σχεδία. Δώσε μου PS3 και μετά κάν' το downgrade ώστε να μην κάνει ούτε τα μισά απ' όσα μπορούσε όταν κυκλοφόρησε. Δωσ' μου το ίδιο Mario ξανά και ξανά προσθέτοντας απλά διαφορετικά κοστούμια. ΠΟΡΩΣΗ! 

Θέλω και bugs, θέλω και glitches. Θέλω να παίζω Skyrim μέχρι να τα φτύσει η κονσόλα. Θέλω να λιώσω στο Dead Island μέχρι να ματώσουν τα μάτια μου. Θέλω να παίζω online και να χάνω από cheaters ή να εγκαταλείπουν όλοι το ματς όταν κερδίζω εγώ.

Σκατά γραφικά, σκατά χειρισμός και ξύλο, πολύ ξύλο! Η χρυσή εποχή των video games...  

Ιδέες-Προτάσεις-Αξιολόγηση

Microsoft έχεις σκεφτεί να χρεώνεις το Xbox Live με ογκοχρέωση; Δεν φτάνει που χρησιμοποιούν την υπερτέλεια υπηρεσία σου για να μπαίνουν στο facebook, twitter και στον λατρεμένο Internet Explorer ΜΟΝΟ με 50 ευρώ το χρόνο! Σε λίγο θα σου ζητήσουν και δωρεάν demo... Α και μην σε δω να ξοδεύεις χρήμα για νέα παιχνίδια! Αυτή είναι δουλειά για τις εταιρειούλες που δεν έχουν να ασχοληθούν με σοβαρά πράγματα. Τους δίνεις την άδεια να βγάζουν παιχνίδια στο 360 δεν θα πέσεις και στο επίπεδό τους... 

Sony με απογοητεύεις! Πόσο καιρό έχεις να αφαιρέσεις κάτι απ' το PS3; ΤΡΕΙΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥΣ ΜΗΝΕΣ; Από τότε που μας έδωσες το καταπληκτικό PS3 Super Slim, με 12GB σκληρό επαναπαύτηκες στις δάφνες σου. Να μην επαναληφθεί. Ζήσαμε υπέροχες στιγμές μαζί, με αφαίρεση backwards compatibility, other OS, των επιπλέον θυρών USB, των θυρών mini cards κλπ. Περιμένουμε πολύ λιγότερα από σένα... 

Nintendo δεν με χρειάζεσαι, έχεις πάρει τον σωστό τον δρόμο. Πότε να περιμένουμε το επόμενο ολοκαίνουριο New Super Mario Bros; 

ΕΑ δεν έχω να πω κάτι, απλά προσκυνώ! Είσαι εταιρεία σύμβολο. Είσαι η Apple των video games. Χωρίς εσένα τα online passes και τα ετήσια αθλητικά παιχνίδια μπορεί να μην υπήρχαν. Χωρίς εσένα μικρά στούντιο μπορεί ακόμα να έβγαζαν αξιόλογα παιχνίδια (μπλιαχ) πριν τα αγοράσεις και τα διαλύσεις. Χωρίς εσένα το Dragon Age 2 και το Mass Effect 3 θα ήταν παιχνίδια-αριστουργήματα (ew). 

Activision μπορεί να ανταγωνίζεσαι την EA αλλά δυστυχώς δεν την φτάνεις. Ναι οκ έχεις τα COD που αρκούν για να μειώσουν την αξία όλων των video games που έχουν κυκλοφορήσει τα τελευταία 30 χρόνια, αλλά μόνο αυτό; Κοίτα τι έχει κάνει για εμάς τους S&M fans η ΕΑ και κοίτα τι έχεις κάνει εσύ; Μετεξεταστέα... 

Αααααχ Capcom! Κάνε με σκουπίδι! Ξεφτίλισε με! Είσαι η ΕΑ της Ιαπωνίας και να ξέρεις ότι αυτό δεν το λέω απλά για να σε καλοπιάσω, το εννοώ! Μ' αρέσει που με θεωρείς εντελώς βλάκα όταν κατεβάζω 100ΚΒ DLC χαρακτήρων και πιστεύεις ότι δεν θα καταλάβω ότι οι χαρακτήρες βρίσκονται ήδη στο δισκάκι. Πολύ το φχαριστήθηκα που έκανες του Dante σαν ανάποδο γαμώτο Δεν έφερνε αρκετά λεφτά στο ταμείο και έπρεπε να τιμωρηθεί. Μπράβο σου που ακύρωσες το τελευταίο Mega Man και μετά έριξες το φταίξιμο στους fans. Καλά κάνεις και υπερχρεώνεις τα παιχνίδια σου, γιατί σου αξίζει. Και οι Resident Evil fans να βγάλουν τον σκασμό, που μου μάθανε και το “survival horror”... Όταν εσύ δημιουργούσες survival horror αυτοί παίζανε με τα πουλάκια τους. Όταν αυξηθούν και γίνουν όσα είναι και τα βαρεμένα shooter junkies τότε να ζητήσουν “επιστροφή στις ρίζες”. Σιχτίρ. 

Έτσι μωρή εταιριάρα! Κάν' τα όλα μπουρδέλο! Πες μου ότι μετά θα κάνεις τον Ryu γοργόνα. Plz 

Ubi, Ubi... Γιατί μαρή σταμάτησες το always online DRM; Με τι θα φτιάχνομαι τώρα εγώ μπροστά απ' τον υπολογιστή; Με το youporn; Εκεί θα μας καταντήσεις; Κοίτα να επανέλθεις γιατί αρκετά με τα Rayman και τις παπαριές. Που είναι το Imagine Babiezzz για το 3DS, όπου τα τσισάκια και τα κακάκια του μωρού θα είναι σε 3D; Που είναι η Hanna Montana για το Wii U, όπου θα μπορώ με το νέο χειριστήριο να βάψω real time την μούρη της Χάνας και να της φτιάξω πλεξούδες το μαλλί; Που είναι το Wii U Dare με τα cyber όργια μπροστά απ' την κάμερα του gamepad του Wii U; Κι αυτοί που ζητάνε Beyond Good & Evil 2, και άλλα τέτοια δήθεν παιχνίδια να τα ζητήσουν απ' τον Schafer (μακριά από μας...). Άιντε μπράβο. 

Σαν μέλη του συλλόγου των απανταχού σαβουροgamers απαιτούμε και διεκδικούμε χειρότερη μεταχείριση απ' τις εταιρείες. Κακοφτιαγμένα, μισοτελειωμένα και ακριβότερα παιχνίδια, προβληματικό hardware, κακή εξυπηρέτηση και κυρίως αδιαφορία θα εκτιμούνται δεόντως. Κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου σε “ποιοτικές” εταιρείες όπως η Double Fine, η Thatgamecompany, η Retro Studios και άλλες, πως αν συνεχίσουν την δράση τους θα απαντήσουμε με χτυπήματα. 

Δώστε πόνο!

Journey review

Τι να σου κάνει το LSD; Ποιο Εxtacy; Που να τρέχεις για μανιτάρια; Τα καλύτερα νόμιμα “ναρκωτικά” βγαίνουν στο PSN. Και ξέρετε ποιο είναι το “βαποράκι” μας! Η Thatgamecompany μετά τα Flow και Flower μας δίνει για άλλη μια φορά την “δόση” μας με το Journey! Κλείστε τα φώτα, ανάψτε ένα αρωματικό κερί, πιάστε το χειριστήριο και “σνιφάρετε” άφοβα!

Το Journey, όπως και οι προκάτοχοι του, δεν είναι ένα συμβατικό παιχνίδι. Είναι πιο συμβατικό από το Flower, αφού έχουμε πλέον την ελευθερία της κίνησης του χαρακτήρα μας, αλλά ξεφεύγει από τα καλούπια που βάζουμε τα περισσότερα παιχνίδια. Χειριζόμαστε ένα ανθρωπόμορφο ον, του οποίου ο μυστικιστικός πολιτισμός έχει θαφτεί κάτω από την άμμο. Σκοπός του είναι να φτάσει στο βουνό που βρίσκεται στον μακρινό ορίζοντα, ανακαλύπτοντας στο ταξίδι του όσα περισσότερα μπορεί για την φυλή του. Ο χαρακτήρας μας θα πρέπει να διασχίσει άμμο και χιόνια για να φτάσει στον στόχο του. Περνώντας μέσα από την έρημο και τις απόκρημνες πλαγιές του βουνού θα πρέπει να βρει τρόπους να ξεπεράσει διάφορα εμπόδια και κάθε φορά που το πετυχαίνει σκηνές από τον πολιτισμό της φυλής του, του αποκαλύπτονται.

Με την βοήθεια του άλματος και της αιώρησης αλλά και με την δύναμη της “έκκλησης” θα ξεπεράσει τους απλοϊκούς γρίφους της ερήμου. Ένα “κασκόλ” πάνω στον χαρακτήρα αντικατοπτρίζει την διάρκεια της αιώρησης του και την υγεία του. Ανάλογα με το πόσα objectives έχουμε ολοκληρώσει μεγαλώνει και το “κασκόλ” άρα και ο χρόνος αιώρησης και η υγεία. Όσο μεγαλύτερο το κασκόλ τόσο περισσότερη δύναμη έχει και η “έκκληση”, που μπορεί να επαναφέρει ανενεργές στήλες σε ένα τελετουργικό ή να “ζεστάνει” παγωμένα σύμβολα του χαμένου πολιτισμού στο χιόνι.

Να βάλω τα μεταξωτά και να φυσάει...

Οι κινήσεις του πρωταγωνιστή μας είναι αέρινες. Ο τρόπος που γλιστράει στην άμμο ή πασχίζει να ανέβει έναν απότομο αμμόλοφο ή και ο τρόπος που ανεμίζουν τα ρούχα του είναι σαγηνευτικά. Ακόμα και με την περιορισμένη του παλέτα το παιχνίδι εντυπωσιάζει. Αποχρώσεις του πορτοκαλί και του λευκού κυριαρχούν, αλλά από μόνες τους μπορούν να δημιουργήσουν μαγευτικά τοπία. Ο άνεμος που ανακατεύει την άμμο και ο ήλιος που πέφτει πάνω της, τα ερείπια ναών και τα απομεινάρια της τέχνης του χαμένου πολιτισμού μας βυθίζουν σε ένα κόσμο απόλυτης αρμονίας. Η μουσική φυσικά παίζει σημαντικό ρόλο στην μύηση μας στον κόσμο του Journey. Φλογέρες, βιολιά, ξυλόφωνα, τύμπανα διαδέχονται στιγμές έντασης και ηρεμίας. Δεν υπάρχουν φωνές μόνο περιβαλλοντικοί ήχοι και μουσική.

Ο χειρισμός είναι απλοϊκός, φτάνει ο μοχλός και δύο κουμπιά, ένα για το άλμα και ένα για την “έκκληση”. Μπορούμε να χειριστούμε την κάμερα με το sixaxis ή και με τον δεξί αναλογικό αν και παίρνει συνήθως την κατάλληλη θέση μόνη της. Η μικρή του διάρκεια δεν είναι κάτι που είναι απαραίτητα αρνητικό, ίσως γιατί το παιχνίδι θα έχανε την ατμόσφαιρά του αν συνέχιζε, απλά και μόνο για να προστεθεί έξτρα χρόνος.

Βαρομετρικό χαμηλό

Το online μέρος δεν είναι μια ξεχωριστή επιλογή, αλλά συμπορεύεται με το κυρίως παιχνίδι. Καθώς παίζουμε, οποιαδήποτε στιγμή (εφόσον φυσικά είμαστε συνδεδεμένοι στο δίκτυο) μπορεί να συνδεθεί κάποιος μαζί μας και να συνεχίσουμε μαζί την περιπέτεια. Δεν είναι θέμα επιλογής, ούτε το παιχνίδι σε ρωτάει αν θες να παίξεις με κάποιον άλλο, απλά κάποιος μπορεί να εμφανιστεί κοντά σου, στο δικό του ταξίδι προς το βουνό. Δεν υπάρχει voice ή text chat ούτε καν μας δίνεται το όνομα του συνοδοιπόρου μας, παρά μόνο μόλις τελειώσουμε το παιχνίδι, μετά τα credits όπου μας αποκαλύπτεται το PSN id του σαν μέρος της εμπειρίας μας. Υπάρχει συνεννόηση μέσω της “έκκλησης” όπου μπορεί ο καθένας να δίνει την θέση του μέσα στον κόσμο του παιχνιδιού.

Το παιχνίδι αφήνει την ερμηνεία της ιστορίας του στον παίχτη – δέκτη. Ο καθένας μπορεί να έχει την δική του εξήγηση για το τι συμβολίζει το “βουνό” ή η δύναμη της “έκκλησης”. Το Journey σαν εμπειρία δεν είναι για όλους. Δεν έχει ούτε σκορ, ούτε ενδείξεις στην οθόνη ούτε κάποιο βαθμό δυσκολίας. Αν κάποιος το ξεκινήσει με σκεπτικό παίζω για να το τερματίσω και δεν αφεθεί, δεν θα το εκτιμήσει γι' αυτό που προσφέρει. Και αυτό που προσφέρει είναι αυτό που λέει και το όνομα του, ένα ταξίδι, μια χαλαρωτική εμπειρία και μια επίδειξη της θετικής επίδρασης των video games στην ψυχολογία μας.

Ice Age 4: Continental Drift: Arctic Games review

Μέσα απ' τον πόνο του αβάσταχτου, ο τρόμος για το άγνωστο και η νοσταλγία του αδυσώπητου χορεύουν στην ηλιοκαμένη συννεφιά της ψυχής. Ο άνεμος με παίρνει μακριά λυσσομανώντας μια πνιγηρή ωδή φόβου, που δεν με τρομάζει αλλά αφήνει τα σημάδια της στους στενούς διαδρόμους του κιγκλιδωματικού αναπάντεχου. Εκεί που δεν φτάνει ο νους και κλαίει με το γοερό της κλάμα ένα γέλιο του θανάτου η λησμονιά. Εκεί περιμένω την άνοιξη μιας ζωής αγωνιώδους και αναπάντεχης που αδημονεί με μια κραυγή ανείπωτης χαράς να μου φέρει το δώρο που θα μου ταράξει το είναι: το Ice Age 4.

Θέλω να ξεκαθαρίσω κάτι πριν ξεκινήσω αυτό το review-Γολγοθά. Termi σε μισώ και μισώ κι όλο τον κόσμο, γιατί ζεις κι εσύ μαζί. Αυτά... Στο story mode του Ice Age 4: Continental Drift: Arctic Games (από εδώ και στο εξής IA4CDAG – φακ δις, πιο εύκολος είναι ο κωδικός του WiFi μου) δύο αντίπαλες ομάδες ζώων παίρνουν μέρος σε μια σειρά από mini games για το ποιος θα κερδίσει ένα μάτσο φρούτα. Οι ήρωες είναι οι γνωστοί χαρακτήρες των ταινιών Ice Age. Τα mini games περιλαμβάνουν αγώνες ταχύτητας, σκι, αγώνες ταχύτητας, σκι, σφεντόνες, αγώνες ταχύτητας, σκι και βούλωμα τρύπας (το τελευταίο είναι bonus game). Μετά από κάθε αγώνισμα ανάλογα με το αν κερδίσει ή αν χάσει η ομάδα μας, εμφανίζεται και το αντίστοιχο βιντεάκι χαράς, λύπης, κλαυσίγελου. Οι σκηνές που διακόπτουν το “gameplay” του Ice Age 4: Continental Drift: Arctic Games θυμίζουν Beast Wars (το θυμάται κανείς ή προδίδω ηλικία;) με animation και γραφικά Παλαιολιθικής Εποχής, την εποχή που διαδραματίζεται και το παιχνίδι δηλαδή – Τζίζους Κράιστ Σούπερ Σταρ τι σύμπτωση! Α, και το story mode διαρκεί είκοσι λεπτά! Μπορεί και λιγότερο μιας και δεν κατάλαβα εξ αρχής ότι έπρεπε να παίζω με το motion του sixaxis και έτσι αναρωτιόμουν γιατί δεν στρίβει το μαμούθ στην οθόνη. ΕΙΚΟΣΙ ολόκληρα λεπτά! Επειδή όμως ευχόμουν να τελειώσει στα πέντε λεπτά το Ice Age 4: Continental Drift: Arctic Games τα είκοσι είναι πολλά...

Αγώνας ταχύτητας πρηνηδόν...

Στο free play παίζουμε τα διαθέσιμα παιχνιδάκια με όποια σειρά θέλουμε, λες και θα καταλάβουμε διαφορά και μπορούμε να καλέσουμε και παρέα, αν βρούμε κάποιον να θέλει να κάψει εγκεφαλικά κύτταρα και να βάλει σε κίνδυνο την πνευματική του υγεία και κατ' επέκταση την ζωή μας. Το tournament mode είναι τα ίδια παιχνίδια με συμμετοχή πολλαπλών παιχτών. Ο χειρισμός είναι εξ αρχής ρυθμισμένος να παίζει με το motion του sixaxis αλλά υποστηρίζει και τους απλούς αναλογικούς. Να αναφερθώ στην ακρίβεια του; Θα το έκανα αν υπήρχε. Στην απόκριση του; Θα το έκανα αν υπήρχε. Στην ψυχαγωγία που προσφέρει; Η μόνη ψυχαγωγία που προσέφερε το συγκεκριμένο παιχνίδι είναι στους γείτονες που με έβλεπαν να βυζοτραβιέμαι καθώς αναρωτιόμουν γιατί σε μένα; Αλλά όλοι στις δύσκολες στιγμές αυτό δεν διερωτώνται; Μήπως είναι μια δοκιμασία που θα πρέπει να περάσω; Μήπως τιμωρούμαι για αμαρτίες του παρελθόντος και τώρα θα πρέπει να πικροθρηνωδώ και να αιματοστηθοδέρνομαι παίζοντας το Ice Age 4: Continental Drift: Arctic Games μέχρι να εξιλεωθώ;

Αγώνας ταχύτητας ορθίως...

Το Ice Age 4: Continental Drift: Arctic Games μπαίνει στην λίστα παιχνιδιών που απαιτούν κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις για να απολαύσει κανείς. Αν το παιδί μου ζητούσε ποτέ αυτό το παιχνίδι δυο λέξεις θα ερχόταν απευθείας στο μυαλό μου ΠΙΣΣΑ ΚΑΙ ΠΟΥΠΟΥΛΑ. Τα trophies, που πετάγονται σαν αντρικά γεννητικά όργανα μετά από κάθε αγώνισμα - είτε χάσουμε, είτε κερδίσουμε, είτε σπάσουμε το χειριστήριο από οργή, είτε βάλουμε φωτιά στην κονσόλα και χορεύουμε γύρω της σαν μανιασμένοι, δεν παίζει ρόλο η απόδοση μας το trophy θα το πάρουμε – δημιουργούν αίσθημα ντροπής και αναγκάζουν τον οποιοδήποτε να παίξει αμέσως όποιο παιχνίδι βρει μπροστά του (ακόμα και το κτηνοβατικό Barbie Horse Adventures είναι καλύτερο) πριν συγχρονίσει τα trophies στο προφίλ του.

Στο Ice Age 4: Continental Drift: Arctic Games το αλησμόνητο χτες συναντιέται με το αναπάντεχο αύριο και ρίχνουν τους καρπούς τους στον Καιάδα των αναμνήσεων. Τα γραφικά σαν ψίθυροι του τίποτα αιωρούνται στο πουθενά όπως τα ουράνια σώματα του ανύπαρκτου ιδεώδους μας μονογαμικής αλήθειας. Ψίθυροι που πλαταγίζουν τα ανήλιαγα σοκάκια μιας ατέρμονης λεωφόρου ο ήχος, που θριαμβεύει στο παρόν ενός νωχελικού και ανίσχυρου μέλλοντος. Ο χειρισμός αναπάντεχος, σκληρός, απειλητικός σπρώχνει τις εμμονές του στην τρέλα του καθαρτηρίου που κοιτάζει κατάματα μια αγέλη ανήλιαγων χειριστηρίων. Και στην άκρη στέκεται το Ice Age 4: Continental Drift: Arctic Games, τρεμάμενο, ανήμπορο, αδρανές και φωνάζει δυνατά μόνο μια λέξη: Ζαμπαρακατρανέμια...

Η E3 2012 σε εικόνες

Καλά ε, θα κάνουμε πάταγο φέτος στην Ε3. Τους έχουμε ρε, τους έχουμε!
1, 2, 3 ζντο!


Δεν με ενδιαφέρει τι σου έλεγε η καθηγήτρια των αγγλικών σου και αν έχεις πάρει το λόουερ με μπι, θα σε παρακαλούσα την επόμενη φορά που θα μου απευθύνεις τον λόγο να μιλάς σε κάποια άλλη γλώσσα. Και τα κορακίστικα καλά είναι. Ευχαριστώ


Πι Ες Βίτα; Άι ντοντ νόου δις γουόρντ...


Φυσικά παρουσίαση βιντεοπαιχνιδιών χωρίς μπάσκετ γίνεται; Δεν γίνεται!


Και χόκεϊ...

Και βαρυκόκκαλος με τάμπλετ...


Και βαρυκόκκαλος με μπαγκράουντ το νέο σήμα της Cosmote


Και παιχνίδι... ΤΙ; ΠΑΙΧΝΙΔΙ; Ποιος έβαλε παιχνίδι στην παρουσίαση της Microsoft; Προβοκάτσια! Αλήτες


Άντε βρε Usher βγες από τον τεκέ και πες κανένα τραγούδι να ξεχάσουμε το παιχνίδι... Μας σύγχυσαν είχαν δεν είχαν.


Όχι πτωχή πλην τίμια φώκια. Δεν έκατσα ξύπνιος μέχρι τις 6 τ' αξημέρωτα για να δω τα ξυγκοπατσόκοιλά σου να κάνουν ρωγμές στην σκηνή...


Microsoft σου 'χω μια πρόκληση. Προσπάθησε του χρόνου να μην ανεβεί στη σκηνή ούτε ένα άτομο που να έχει σχέση με βιντεοπαιχνίδια. Δεν φτάνει που ανέχεσαι τα παλιονέρντς, έχουν και απαιτήσεις. Άντε ρε σπασίκλα που θες και παιχνίδια...


Όλοι παίζουν με Wiimote, να φανταστώ ότι το χειριστήριο-ταμπλετ το κρατάει το πιο αγγούρι απ' όλους που είναι κρυμμένος σε μια γωνία και του επιτρέπετε να χορεύει από μέσα του;


Δεν θα μου πεις εσύ τι να κάνω!

Κουίζ: Από ποια press conference είναι αυτή η φωτογραφία του AC3;
Της Ubisoft; Της Sony; Ή της Nintendo;
Αλλά θα μου πεις τι με νοιάζει πια για το παιχνίδι; Αφού το μισό campaing το είδα.

OMG OMG OMG!
Νέο Mario; ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ! Ήρθαν νωρίτερα τα Χριστούγεννα;
ΤΙ;; ΔΥΟ νέα Mario;; Και τα δύο 2D;
Τσιμπήστε με κάποιος!


Όχι ρε φίλε, δεν το πιστεύω!
Έκαναν reunion οι Power Rangers και δεν με ειδοποίησε κανείς;


Μόνο NEW;
Brand Fucking New Super Mario Bros.U Hear Me Bro?


“Και τότε έφτιαξα ένα ολοκαίνουριο παιχνίδι ναααααααα με το συμπάθιο!
Ε, και μετά ξύπνησα!”


Πάλι εσύ; Καλά πόση ώρα είσαι εκεί χάμω;
Το βιβλίο που πήγε, το 'φαγες;


Αυτό το Pikmin με τρομάζει. Μιμείται απίστευτα το ύφος που είχα καθ' όλη την διάρκεια της παρουσίασης της Nintendo.


Yay! Η Sony αγόρασε την Ninty!
Μου 'ρθε μια λιγοθυμιά απ' την τόση καινοτομία που βγάζει η εικόνα!


Φυσικά δεν έλειψε το cosplay απ' την Ε3.
Εδώ βλέπουμε τον Sly Cooper που από ρακούν-κλέφτης έγινε σκέτο κλέφτης με μπλε συνολάκι από τα αποκριάτικα του Jumbo και με full face με εντοιχισμένα αφτιά (ξέχασε το αποσμητικό στο σακουβαγιαζ δυστυχώς), τον Kratos που μάλλον συγχωρέθηκε για την δολοφονία της οικογένειάς του μιας και άρχισε να ξεβάφει απ' τον δεξί χέρι, την Fat Princess που λιγώθηκε την κάμερα (ή το cameraman anyway) και τον Sweet Tooth που μόλις βγήκε από τα κομμωτήρια Kyralitsa Coiffures.


Όχι, όχι μην μου πεις, θέλω να μαντέψω!
Απ' την Λίμνη των Κύκνων δεν είσαι;
Απ' το gay pride; Είσαι σίγουρα από video game;
Καλά ε, το βρήκα! Είσαι απ' τις καινοτομίες που παρουσίασε η Microsoft για το Kinect, ε;
Halo vs Dance Central: The Ballet Edition.
MS είσαι πολύ μπροστά!


Μπράβο βρε Luigi, βρήκες επιτέλους τρόπο να τραβήξεις τα φώτα της δημοσιότητας μακριά από τον Mario. Μπορεί να σου κόστισε η αλλαγή φύλου αλλά άξιζε!


Εδώ πάλι η Fat Princess ετοιμάζεται να βάλει κάτι στο στόμα της, η Nariko απ' το Heavenly Sword ξεχάστηκε στο σολάριουμ, ο Nathan Drake σα να φλώρεψε λίγο και ο Sweet Tooth αναρωτιέται ποια παιχνιδομηχανή είναι αυτή μπροστά του και γιατί δεν την είδε στην παρουσίαση της Sony.


Άντε και του χρόνου με μεγαλύτερα και καλύτερα... παιχνίδια!

Προστατευόμενα είδη gamers

Κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Είναι λίγοι και κρύβονται καλά πίσω από την ανωνυμία τους. Είναι gamers αλλά η Διεθνής Συνθήκη της Vice City τους ανακήρυξε προστατευόμενα είδη λόγω της σπανιότητας τους. Σας παρουσιάζουμε τα σπανιότερα είδη gamers και τα χαρακτηριστικά τους για την εύκολη αναγνώρισή τους.


Ο παντρεμένος gamer

- ονόμασε το παιδί του από χαρακτήρα του αγαπημένου του video game (π.χ. Κράτος Κατσαπλιάς, Ζέλντα Χλέμπουρα, Μάστερ Τσιφ Κωνσταντινογιαννακοδημητρακόπουλος κ.α.)

- έχει τηλεόραση αναλογικά μεγαλύτερη απ' το σαλόνι του και το πεδίο όρασής του δεν φτάνει για να δει ολόκληρη την οθόνη

- σηκώνεται χαράματα για να παίξει, γιατί μόνο τότε δεν θα τον ενοχλεί κανείς, με τον κίνδυνο της παντόφλας να παραμονεύει

- ντρέπεται που έχει trophies/achievements από παιχνίδια όπως Hannah Montana και Dora the Explorer, που παίζουν τα παιδιά του, και έχει πάρει επανειλημμένα τηλέφωνο την εξυπηρέτηση πελατών για να τα διαγράψουν

- έκανε λίστα γάμου στο Gamestop

Είναι οικογενειάρχης άνθρωπος και θα πρέπει να προλαβαίνει όλες τις υποχρεώσεις του...

Ο παππούς gamer

- γκρινιάζει συνεχώς που “τα παιχνίδια δεν είναι όπως τα έφτιαχναν παλιά“ και πως “όλα έχουν γίνει ευκολότερα” και όταν μεγάλωνε αυτός “όλα τα video games γίνονταν με αγάπη και μεράκι”

- διαμαρτύρεται που τα παιδιά σήμερα δεν εκτιμούν τίποτα και που τα έχουν όλα, ενώ αυτός “τότε” δούλευε ένα μήνα “στα χωράφια με τα καπνά” για να πάρει το Pong

- στο ΙΚΑ αντί να κάνει αέρα με το βιβλιάριο υγείας όπως οι υπόλοιποι ηλικιωμένοι, παίζει Tetris με το "τούβλο" gameboy σιγομουρμουρίζοντας συνεχώς “αυτά ήταν παιχνίδια” και “φτου τελειώνει η μπαταρία, θα πρέπει να βγάλω απ' το ακουστικό”

- δεν πατάει στο καφενείο γιατί όλοι οι άλλοι γέροι μιλούν για ποδόσφαιρο και πολιτική και κανείς δεν συμμερίζεται τον πόνο του που η Atari δεν βγάζει πια κονσόλες

- λάμπει σαν τρία εγκεφαλικά κάθε φορά που έρχεται το εγγόνι του με το Ντι Ες και τα Πόκεμον σπίτι, μιας και η γυναίκα του δεν τον αφήνει να το αγοράσει, φωνάζοντας του συνεχώς “πότε θα μεγαλώσει επιτέλους;”, “ξέρεις πόσο χρονών είσαι;”, “πάλι θα χαλάσεις την σύνταξή σου;”, “το πήρες το χάπι σου;”

Δεν θυμάμαι, από δω ξαναπέρασα; Καταραμένο αλτσχάιμερ...

Η γυναίκα gamer

- αγοράζει κονσόλες μόνο σε παλ χρώματα γιατί το μαύρο και το γκρι κάνουν κακό φενγκ σούι στο σπίτι και γκρινιάζει όταν το κατάστημα δεν έχει και έξτρα χειριστήρια σ' αυτά τα χρώματα

- θεωρεί τους Sims την καλύτερη ανακάλυψη μετά την πενικιλίνη και όταν είναι μόνη της τους βάζει όλους να το κάνουν με όλους γιατί, σου λέει, έτσι το κάνανε και στο Μπέβερλι Χιλς

- στον κόσμο λέει ότι έχει ως χόμπι την γλυπτική και την φιλανθρωπία ενώ αν πάρει μέρος σε καλλιστεία θα πει ότι βοηθάει τα παιδάκια στην Αιθιοπία και στον ελεύθερο χρόνο της παλεύει για την απελευθέρωση των κρατουμένων στην Τσετσενία, ενώ όταν έρχεται κάποιος στο σπίτι κρύβει τα παιχνίδια στο ντουλάπι με τα απορρυπαντικά

- όταν παίζει online χρησιμοποιεί “ευφάνταστα” ψευδώνυμα όπως “girlgamer4Life” και “girlzRule” και ενώ ζητάει την βοήθεια των συμπαικτών της με νάζι και ύφος κοάλα που περνάει κλιμακτήριο, θίγεται και κάνει report αν κάποιος της πει “να πάει στην κουζίνα της” ή της στείλει “ανάρμοστο” μήνυμα.

- διέκοψε την συνδρομή της στο γυμναστήριο με το που πήρε Wii και θεωρεί ότι το Wii Fit έκανε καλύτερη δουλειά για τα ψωμάκια της απ' όταν χτυπιόταν με την πάουερ γιόγκα του DVD της Πετρουλάκη

Ο μόνος λόγος που κρατάω το DS τόσο κοντά στην μούρη μου, είναι επειδή ταιριάζει με το λιπ γκλος μου!

Ο “δήθεν” gamer

- παίζει μόνο παιχνίδια ποιότητος (Shadow of the Colossus, Okami, Beyond Good & Evil, killer7, όλα του Tim Schafer κ.λ.π.) και θα σε κράξει αν δεν τα έχεις παίξει ή έστω δοκιμάσει. Αν πεις ότι δεν σου αρέσουν θα σε σταυρώσει και θα κάψει το νεκρό σου σώμα κάνοντας επικλήσεις στον Fumito Ueda

- απεχθάνεται τα Call of Duty και γενικά τα FPS γιατί “καταστρέφουν την βιομηχανία και την ποιότητα των παιχνιδιών” και υποστηρίζει σθεναρά ότι τα βιντεοπαιχνίδια είναι τέχνη

- θεωρεί καλύτερη κονσόλα όλων των εποχών το Dreamcast και κάθε χρόνο τον Σεπτέμβρη ρίχνει ένα τρισάγιο, ανάβει ένα κεράκι και μοιράζει πρόσφορο στην μνήμη του

- υποστηρίζει ότι τα γραφικά δεν έχουν σημασία και ότι ρόλο παίζει μόνο το gameplay και το story αλλά ταυτόχρονα παίζει και επαινεί παιχνίδια σαν το Heavy Rain

- ο πύργος του υπολογιστή του κινδυνεύει να πάθει αναφυλαξία από το νέον, η 27αρα LCD ξεχειλίζει απ' το γραφείο σαν τα ξυγκοπατσόκιλα χοντρής με μπικίνι και ο customized πύργος μοιάζει με έκθεμα του μουσείου μοντέρνας τέχνης

Έτσι είναι πτωχοί console games, το είπε και ο Yahtzee...

Ο συνδικαλιστής gamer

- μποϊκοτάρει τα παιχνίδια της ΕΑ και της Activision που τις χαρακτηρίζει σατανικές και αδίστακτες και φτύνει κάθε φορά που λέει το όνομα του Kotick

- μισεί τα DLC και τα DRM και στέλνει απειλητικά μηνύματα στις εταιρείες που τα υποστηρίζουν και συγχρόνως μπαίνει σε φόρουμ και κοινωνικά δίκτυα για να μοιράσει ψηφιακές προκηρύξεις

- υπογράφει petitions για την απόλυση του τάδε animator, την ακύρωση της κυκλοφορίας κάποιου παιχνιδιού, που δεν τον ενδιαφέρει αλλά “κάποιοι συνάνθρωποί μας το στερούνται”, την ελευθερία των indie studios, την διάσωση της Pandemic, της Ensemble, της 3D Realms, της Καρέτα-Καρέτα κλπ.

- κάθε φορά που βλέπει γονιό σε κατάστημα να παίρνει παιχνίδι ακατάλληλο για το παιδί του, κάνει υποδείξεις κουνώντας το δάχτυλο προκλητικά ενώ απειλεί τον υπάλληλο με μηνύσεις και δημοσιοποίηση του γεγονότος

- έχει συγγένεια με τον “δήθεν” gamer από το σόι της μάνας του μπατζανάκη του.

Η τρομοκρατία του DRM δεν θα περάσει. Capcom και Namco το ίδιο συνδικάτο!

Προσοχή η οποιαδήποτε παρέμβαση στο οικοσύστημα των Προστατευόμενων Ειδών Gamers αποτελεί κακούργημα και διώκεται ποινικά.

Γέα άι λάικ κόζπλεϊ (18+)

Το ευγενές άθλημα του cosplaying επιτρέπει στους ενθουσιώδεις φανς κάποιου χαρακτήρα να ντύνονται όπως αυτός οποιαδήποτε στιγμή του χρόνου χωρίς να χρειαστεί να περιμένουν το καρναβάλι. Φυσικά και δεν χρειάζεται να είναι φτυστοί με αυτόν που υποδύονται, αλλά μερικοί το “χοντραίνουν”. Οπλιστείτε με δραμαμίνες, ένα κουβά και προς θεού μην σβήσετε τα φώτα! Ακολουθούν σκηνές απείρου κάλλους!

Ναι φορώντας την πάνα ακράτειας της γιαγιάς και το ολόσωμο κολάν για aerobic της αδερφής σου σε κάνει ίδιο με τον Megaman.

Καλά πόσο χειρότερο μπορεί να γίνει;

I don't want to live anymore...

Γιατί ρε Sub Zero λεβέντη μου; Δεν συμφωνήσαμε ότι δεν θα φτιάχνεις παγωτά με τις δυνάμεις σου; Κοιτά τώρα τι έγινε...

Πες την αλήθεια κούκλα μου, μεταξύ μας μιλάμε. Κοίταξες στον καθρέφτη πριν φύγεις απ' το σπίτι και είπες “πω πω, πόσο μοιάζω στην Kitana”; Να σου συστήσω έναν καλό οφθαλμίατρο που έχει το ιατρείο του δίπλα από τα Bodyline;

Why God, WHY???

Βγάλε τα όπλα σου και ρίξε μου στην καρδιά. Πέταξε μου μια χειροβομβίδα και διαμέλισε με. Όπλισε το shotgun και σημάδεψε στο στήθος.

Η Lara δεν υπάρχει πια, την έφαγε το τρένο...

Γιατί λεβέντη μου; Γιατί παλικάρι μου; Που σε έταξε η μάνα σου; Σε ποιο ακριβώς σημείο της ζωής σου αποφάσισες ότι είσαι προορισμένος να ντυθείς Πριγκίπισσα Peach.

Μίλησε μου για τα παιδικά σου χρόνια καθώς θα καίω τις κόρες των ματιών μου με την ολυμπιακή φλόγα...

Θέλω να ξεριζώσω τα μάτια μου και να τα πετάξω στα αδέσποτα. Θέλω να βγάλω το μυαλό μου και να το ρίξω στις φλόγες. Θέλω να κάνω λοβοτομή με γεωτρύπανο. Θέλω να ξεκοιλιάσω γυμνοσάλιαγκες πάνω από ένα σκίουρο σε αποσύνθεση την ώρα που ένα ελέφαντας κάνει την ανάγκη του για να πω ότι έχω δει κάτι πιο αποκρουστικό από αυτή τη φωτογραφία.

Όχι μικρή μου Μαρίκα, αν βάλεις την ποδιά της μαμάς σου και ο φίλος σου φορέσει καταδυτική στολή φτιαγμένη από την συλλογή “Χειροτεχνίες για Ψυχάκηδες vol. 3” δεν θα μοιάζετε στους χαρακτήρες του Bioshock. Sorry

Πάω στοίχημα ότι αυτό το “ένδυμα” πριν το φορέσεις δεν ήταν ανοιχτό μπροστά. Επίσης είμαι 100% σίγουρος ότι με αυτά τα στιλέτα πριν έτρωγες κοψίδια...

Τώρα επιτέλους καταλαβαίνω που χωράει όλος αυτός ο ιστός που πετάει συνεχώς ο Spiderman. Επίσης καταλαβαίνω ότι ντύθηκες “Μαύρος Spiderman” γιατί ως γνωστόν το μαύρο κόβει. Ειλικρινά δεν θέλω να ξέρω τι θα βλέπαμε αν έβαζες την κόκκινη στολή.

Έχω περιλούσει τον υπολογιστή και το σώμα μου με βενζίνη και κρατάω ένα σπίρτο. Το μόνο που ζητάω από σένα αδίστακτη “cosplayer” είναι να μου εξηγήσεις “Γ Ι Α Τ Ι ;” πριν το πάρω απόφαση και ρίξω το σπίρτο...

Τι να πρωτοσχολιάσω. Την γαρδένια απ' τα μπουζούκια που έχεις βάλει στα μαλλιά; Την κορδέλα από συσκευασία δώρου; Την στολή που είναι φτιαγμένη από (ασιδέρωτη) κουρτίνα οίκου ανοχής ή μήπως τα παπούτσια μπαλέτου; Για να μην σχολιάσω τα ανοίγματα σου, που φοβάται ο φωτογράφος μην του 'ρθει κανένα κουμπί στο μάτι... Πες μου τουλάχιστον ότι φοράς εσώρουχο!

Jill: αρκετά προσεγμένη, ρούχα και στυλ spot on

Ada: το μαλλί είναι λίγο νοικοκυράς, επίσης σου έχουν μείνει κάποια κιλά εγκυμοσύνης αλλά οκ,

Claire με ακούς; Είσαι εκεί μέσα; Θα σε βγάλω, θα της δώσω καθαρτικό αν χρειαστεί.

KILL IT WITH FIRE!!!!